Η ΤΥΡΑΝΝΙΚΗ-ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ’ ΕΝΑΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ

Η κρίση, που βεβαίως δεν την έφερα εγώ, έκλεισε βιβλιοπωλεία, περιοδικά, εφημερίδες, όπου μπορούσα να δίνω κείμενά μου και να βγάζω τα προς το ζην. Από το 2012 και μετά δεν μπορούσα να πληρώνω το ρεύμα της οικίας μου στην Ραΐνα Αγρινίου. Η ΔΕΗ μου το έκοβε, αλλά φίλοι του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» μου το ξανασυνέδεαν. Έτσι έφτασαν τον Φεβρουάριο του 2019 να καταστρέψουν κάθε δυνατότητα σύνδεσης της οικίας μου με το ρεύμα. Πιεσμένος από το οξύ βρογχικό άσθμα (μέσα σ’ έναν κατάψυχρο Φεβρουάριο) ζήτησα δανεικά και πήγα στο κατάστημα της ΔΕΗ Αγρινίου, (αφού ήμουν κάτοικος της Ραΐνας Αγρινίου).

Πήγα στις 4 Φεβρουαρίου, 2019, για να μου κάνουν την επανασύνδεση, να πληρώσω ένα μέρος του ποσού και να μου βάλουν το υπόλοιπό σε ρύθμιση. Χρωστούσα έως εκείνη τη στιγμή το ποσό των 6.035 ευρώ.
Μου είπαν ότι: Για να γίνει η σύνδεση πρέπει να πληρώσω στο ταμείο της ΔΕΗ το ποσό των 130 ευρώ. Κι ακόμη μου είπαν, ότι η ρύθμιση θα γίνει (στις 21.3 2019), αφού πρώτα καταθέσω στην Εθνική Τράπεζα για την ΔΕΗ τα ποσά: 2.421 ευρώ και 1.035 ευρώ.
Πήγα στην Εθνική Τράπεζα και πλήρωσα τα ποσά αυτά (κι έχω ακόμα τις αποδείξεις).
Δηλαδή είχα δώσει 2421 + 1035 ευρώ, που μαζί με το ποσό επανασύνδεσης γινόταν το ποσό των 3.616 ευρώ.
Αφού κατέθεσα πάνω από το μισό του ποσού που χρωστούσα, ζήτησα να γίνει η ρύθμιση των υπολοίπων. Όμως μου αρνήθηκαν. Η ρύθμιση θα γινόταν στην επόμενη καταμέτρηση: Στις 7 Αυγούστου, του 2019.

Όταν πήγα για την ρύθμιση, στις 19 Αυγούστου του 2019, το ποσό που θα έμπαινε υπό ρύθμισιν, δεν ήταν τα 6.030 ευρώ, συν 100-200 ευρώ που (ας πούμε) κατανάλωσα ανάμεσα στους μεσολαβήσαντες μήνες (που τους πέρασα κυρίως στο σπίτι της κόρης μου στην Λευκάδα). Το ποσό ήταν 7.419 ευρώ.
Ναι, έβγαλαν από το μανίκι, οι ταχυδακτυλουργοί του κρατικού τυράννου, 7.419 ευρώ. Κι ούτε αφαιρέθηκαν από αυτό τα ποσά που είχα ήδη δώσει στην τράπεζα. Μου είπαν δε, ότι για να μπω στην ρύθμιση πρέπει να καταθέσω αμέσως το ποσό των 1419 + 78 = 1498.
Εδώ η απλή λογική (όπως τη γνωρίσαμε για χιλιάδες χρόνια), λέει πως, αφού έχω ήδη πληρώσει τα 3.616 ευρώ + 1498 = 5.076 ευρώ, αφαιρείται το ποσό αυτό από το ποσό των 6.035 (το οποίο με την μεσολάβηση των 4 μηνών κατανάλωσης ρεύματος έγινε, το πολύ, 6.235 ευρώ). Οπότε θα πρέπει να μπω στην ρύθμιση με τα υπόλοιπα 6.235 – 5.076 ευρώ = 1159 ευρώ.

Όχι. Έβαλαν προς ρύθμισιν το ποσό των 7.419 ευρώ, χωρίς ν’ αφαιρέσουν τα όσα έδωσα ως τότε στην Εθνική Τράπεζα και στην ΔΕΗ για εγγυήσεις, χωρίς ν’ αφαιρέσουν το ποσό των 5.076 ευρώ.
Μα πώς; Γιατί; Γιατί έτσι γουστάρουν, γιατί είμαι ο ξεμοναχιασμένος πολίτης, που βρίσκομαι ξαφνικά να είμαι ο κεντρικός ήρωας στο μυθιστόρημα του Κάφκα «Η Δίκη».
Το 2020, μ’ επιστολή μου στον Υπουργό Ενέργειας κ. Χατζηδάκη, εξέθεσα την περίπτωσή μου.
Εκείνο που κατάφερα είναι να ζητήσει ο Υπουργός από την ΔΕΗ, οι δόσεις μου να μεγαλώσουν (από 36 να γίνουν 60), ώστε να λιγοστέψει το μηνιαίο ποσό. (Μήπως για την αλληλογραφία μου με τον Υπουργό του γινόταν τηλεφωνική παρακολούθηση;)

Έκτοτε πληρώνω την δόση του κάθε μηνός, αδυνατώντας να πληρώσω όσα καταναλώνω κατά τις 90 ημέρες του έτους που πηγαίνω στο πατρικό μου σπίτι στην Ραΐνα. Κι επειδή δεν πληρώνω το ποσό που καταναλώνω στις 90 ημέρες κατά έτος, η ΔΕΗ, συνεχώς με παρενοχλεί, απειλώντας να μου διακόψει την παροχή ρεύματος.
Να διακόψει την παροχή ρεύματος, σε κάποιον που η ίδια επέφερε τη βλάβη της «υπνικής άπνοιας», έχοντας σκεπάσει το χωριό μου με το δίχτυ της δηλητηριώδους μεταλλικής της αράχνης. Απειλούν με διακοπή ρεύματος, κάποιον που για ν’ αντιμετωπίσει την «υπνική άπνοια» χρησιμοποιεί μηχανισμό που δεν γίνεται να λειτουργήσει χωρίς ρεύμα.

Η ΔΕΗ, εν ολίγοις με απειλεί με θανάτωση. Η ΔΕΗ που έφερε στην γυναίκα μου τον καρκίνο, και σε μένα, απορρύθμιση του θυρεοειδούς, καταρράχτη και στα δυο μου μάτια, άσθμα και υπνική άπνοια.
Κι όλο αυτό συμβαίνει, επειδή δεν έχουμε δημοκρατία, κατά την οποία το κράτος υπάρχει για να προστατεύει τους αδυνάτους από τους δυνατούς. Έχουμε Αντιπροσωπευτική Τυραννία. Το πολίτευμα λέγεται δημοκρατικό, οι φορείς του πολιτεύματος υπάρχουν ως δημοκρατικοί αξιωματούχοι, αλλά, ενώ είναι τύραννοι, δεν φαίνονται εύκολα ως τέτοιοι, επειδή τη δουλειά του τυράννου την έχουν αναθέσει στους αντιπροσώπους τους: Στα τέρατα των εταιριών και κυρίως αυτό, το τέρας της ΔΕΗ. Στα τέρατα της Μεταπράτησης και της Αισχροκέρδειας. Σα τέρατα των ΜΜΕ, τους πιστούς ακριβοπληρωμένους αντιπροσώπους των τυράννων. Όλα τα τέρατα-εχθροί του Πολιτισμού και του Ψωμιού είν’ εδώ. (Του ψωμιού που χωρίς Πολιτισμό δεν υπάρχει).

Ναι, βεβαίως, η κρίση της εποχής μας, ενώ παρουσιάζεται ως οικονομική, είναι βαθύτατα πολιτισμική.
Μα ναι, 200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, ο Σουλτάνος είν’ εδώ, με άλλα ονόματα ο εισπράκτωρ του χαρατσίου είναι εδώ, με άλλα ονόματα ο Δράκος του Απόλλωνα και του Αη Γιώργη, είν’ εδώ, με ονόματα ανθρωποφάγων εταιριών. Κι εγώ, μη μπορώντας αλλιώς να τον αντιμετωπίσω, έγραψα γι’ αυτόν κατά καιρούς ποιήματα. Ποιήματα – Ξόρκια ενάντια στην απροσμέτρητη κτηνωδία του.
Ιδού:

Ο ΔΡΑΚΟΣ ΚΙ Ο ΑΗ ΓΙΩΡΓΗΣ
Ο δράκος το νερό κρατεί κ’ οι πάντες να διψούνε.
Θέλει μια κόρη για φαΐ, τότες θα τ’ αμολήσει.
«Αχ να το συζητήσουμε δράκοντα» λέει ο κόσμος
παρακαλούν συμβιβασμό να βρούνε να μην είναι
τόσο μεγάλο το κακό, κι αντίς να δίνουν κόρη
κάθε χρονιά να δίνουνε άλλο μεζέ να τρώει,
να του δωρίζουν άλογο, κριό, δαμάλι, κάπρο.
«Όχι» τους λέει ο δράκοντας, «κόρες εγώ γουστάρω
να τρώω, είμ’ ο δυνατός κι ό,τι ποθώ θα πάρω».
Μα τί ’ναι δα κείνο το φως που κάνει και τον Ήλιο
σα σκοτεινός να φαίνεται; Πίσω από τους λόφους
ο Άγιος εφάνηκε και τρόμαξεν ο δράκος
τα όπλα τόνε θάμπωναν, να βλέπει δεν μπορούσε.
Σκύβει και μόνο τις οπλές ακούει του αλόγου
να πλησιάζουν, ώσπου να, κοντά του σταματούνε.
«Αχ να το συζητήσουμε, συμβιβασμό να βρούμε
άγιε μου» λέει ο δράκοντας, «να μη με θανατώσεις».
«Με δράκοντες εγώ που λες ποτέ δεν συζητάω»
είπ’ ο Αη Γιώργης, «μοναχά, με το σπαθί μιλάω
όπως και τώρα». Κι άστραψε, δίνει σπαθιά στο δράκο
και του δρακόντου η κεφαλή κύλησε αμέσως κάτω.

TO TEΛOΣ TOY TEPATOΣ
Σαν έφτασε το τέρας στην πλατεία
όλοι κρυφτήκαν έντρομοι στα σπίτια τους.
Κανείς δεν έβγαινε μ’ αυτό να πολεμήσει.
Δε βγήκ’ ο άγιος, δε βγήκε ο βασιλιάς,
δε βγήκανε οι νέοι, κι ούτε οι γέροι,
ούτε οι ξορκιστές, ούτε οι μάγοι.
Έτρεμαν όλοι εκτός από το τέρας
που είχε θρονιαστεί και καρτερούσε.
Tότες ένα κορίτσι έξι χρόνων
βγήκε μ’ έναν καθρέφτη. Θαρρετά
πλησίασε το τέρας και κρατά
μπροστά του τον καθρέφτη. Ξαφνικά
το τέρας βλέπει μπρος του ένα τέρας.
Τόσο τρομάζει που του κόβεται η ανάσα.
Δε μπόρεσε ούτε καν να κουνηθεί.
Έτσι με όπλο μόνο έναν καθρέφτη
το κοριτσάκι σκότωσε το τέρας.


Γιάννης Υφαντής
yannisyfantis1001@gmail.com
www.yfantis.gr

Posted in ΑΡΘΡΑ, ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ | Σχολιάστε

ΓΙΑΝΝΗΣ ΥΦΑΝΤΗΣ – ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ

Πυρκαγιά σε μηχανισμό της ΔΕΗ, το 2013, καίγοντας επί ώρες, με ανυπολόγιστες τις βλαπιτκές συνέπειες πάνω στην υγεία των κατοίκων της περιοχής και στο περιβάλλον τους

Φωτιές καιγόμενων υλικών το 2021 με σκοπό το σβήσιμο των ενοχοποιητικών στοιχείων, και συνάμα με ανυπολόγιστες βλαπτικές συνέπειες πάνω στην υγεία των κατοίκων της περιοχής και στο περιβάλλον τους.

Αγαπητέ φίλε!

Κατά την επίσκεψή σου στην Ραΐνα, δεν θα βρίσκομαι μεταξύ των συχωριανών μου, επειδή αυτές τις μέρες παρακολουθούμαι από την Α’ Πνευμονολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Γ. Παπανικολάου», στη Θεσσαλονίκη… Διότι πάσχω από «υπνική άπνοια», η οποία (όπως ίσως γνωρίζετε) είναι μία εκ των πολλών παρενεργειών της ΔΕΗ πάνω στην υγεία των κατοίκων της Ραΐνας. Βεβαίως, πάσχω και από οξύ βρογχικό άσθμα, από θυρεοειδή, όπως επίσης και από καταρράκτη των ματιών. (Που κι αυτά είναι αποτέλεσμα των παρενεργειών που η ΔΕΗ προκαλεί στον τόπο μας). Ναι, σίγουρα, γλύτωσα τον καρκίνο, από τον οποίον όμως δεν γλύτωσε η γυναίκα μου (Βασιλική Δερμάνη), η οποία, αφού πάλεψε άγρια μαζί του για 5 χρόνια, κατάφερε να τον «νικήσει», αλλά μετά την νίκη της αυτή, ούτε που θέλει ν’ ακούει για Ραΐνα.

Ναι, όσοι είναι συνταξιούχοι μη αγροτικών επαγγελμάτων (η γυναίκα μου εργαζόταν στο Πανεπιστήμιο) μπορούν να φεύγουν από την Ραΐνα, ή ν’ απουσιάζουν από αυτήν, όσο τους είναι δυνατόν, οι άλλοι όμως που έχουν να κάμουν με αγροτικά επαγγέλματα είτε αδυνατούν για λόγους οικονομικούς να μεταναστεύσουν, υφίστανται όσα κακά μέχρι σήμερα γνωρίζουμε κι όσα δεν γνωρίζουμε, έχοντας γείτονα και κυρίαρχο δυνάστη μας, τον Δράκοντα της Αποκάλυψης, που λέγεται ΧΥΤ Αχελώου (ή κάτι τέτοιο).

Αγαπητέ φίλε!

Η κοιλάδα της Ραΐνας, εκτεινόμενη επί τρία χιλιόμετρα, ανάμεσα σε δύο ράχες, διατρεχόμενη δε από το Ραϊνόρεμμα κι από την οδό Αγρινίου Καρπενησίου, υπήρξε για τους παλαιότερους ένας παράδεισος, που σταδιακά, (ξεκινώντας από το 1967), έγινε Κόλαση.

Ήταν το 1967 που η ΔΕΗ έκαμε αναγκαστική απαλλοτρίωση 165 στρεμμάτων στην τοποθεσία Μνήματα, ευρισκόμενη ανάμεσα στο Δημοτικό Σχολείο και τον ναό του Αγίου Χαραλάμπους ή Τηγανητέϊκα.

(Να πω εδώ ότι η Κοιλάδα της Ραΐνας ξεκινά από τα Στενά -στενό στα νότια- και λήγει στους Σαρακοπουλαίους -άλλο στενό στα βόρεια-). Ανάμεσα στα δύο στενά έχουμε τις τοποθεσίες-οικισμούς: Νταϊκέϊκα, Σωτηροπουλέϊκα, Σούδα, Βαριά, Μνήματα, Τηγανητέΐκα.

Το ένα άκρο του ΧΥΤ, απέχει 20 μέτρα από τα σπίτια της περιοχής Υφαντέϊκα ή Μνήματα και το άλλο άκρο απέχει 10 μέτρα από τον Άγιο Χαράλαμπο ή Τηγανιτέϊκα. Τα πλευρικά του άκρα φτάνουν μέχρι τις δύο ραχες, που ανάμεσά τους βρίσκεται η κοιλάδα.

Εγώ κι ένας φίλος μου, (από το 1968 ακόμη) μαζέψαμε υπογραφές από τους συγχωριανούς μας, για να τις στείλουμε εδώ κι εκεί, για να εκφράσουμε την εναντίωσή μας σε ότι ακουγόταν ότι θα γίνει ανάμεσα στα Υφαντέϊκα και τα Τηγανιτέϊκα, ανάμεσα στο Σχολείο και στην Εκκλησία. Κανείς δεν νοιάστηκε να μας απαντήσει. Δικτατορία άλλωστε.

Από το 1967 μέχρι το 1983, το ΧΥΤ, «προόδευε» τόσο αργά, που σχεδόν είχαμε πειστεί πως είτε θα ήταν κάτι προσωρινό που θα κλείσει όταν οι λίμνες γεμίσουν πια με φερτό υλικό…  είτε θα μείνει εκεί, περιορισμένο, σα μια κακοτυχία της περιοχής, που όμως δεν είχε θόρυβο, οσμή, καπνούς, επικινδυνότητα. Απλώς αφαίρεσε τα καλύτερα κτήματά μας. Απλώς κατέστρεψε την μορφολογία που αγαπούσαμε και μας ήταν τόσο χρήσιμη: Το ρέμα με τις πηγές, το νερό, τα ψάρια, τα πλατάνια, όλη του την ομορφιά, όλη του την χλωρίδα και την πανίδα, έγινε ένα γυμνό τσιμεντόρρεμα. Αυτό ήταν μια τεράστια πληγή, μια ατυχία που αρχίσαμε να την συνηθίζουμε.

Την Άνοιξη του 1983 (φοιτητής όντας στην Θεσσαλονίκη) κατέβηκα για λίγες μέρες στο χωριό. Τι είχε συμβεί εδώ; Ένας φοβερός θόρυβος ήταν το πρώτο που προσλάμβανες. «Πότε άρχισε αυτός ο θόρυβος πατέρα;». «Εδώ κι ένα μήνα». «Και… πότε σταματάει;». «Ποτέ». Είχαμε πλέον, πρώτον: Τον θόρυβο που στην μεγάλη του ένταση έκανε τα τζάμια των σπιτιών να τρέμουν. Ύστερα: Τη θέα. Τα 165 στρέμματα είχαν γεμίσει πύργους και μηχανισμούς, σιδεριές περιπλεκόμενες, μια κόλαση του Ιερώνυμου Μπος. Και τρίτον: Σαν νύχτωνε, δεν νύχτωνε. Φοβεροί, εκτυφλωτικοί λαμπτήρες στραμμένοι προς όλες τις κατευθύνσεις είχαν σκοτώσει τη νύχτα της Ραΐνας και τύφλωναν τα μάτια μας.

Εγκατέλειψα γρήγορα το χωριό και μη αντέχοντας αυτό που συνέβη έψαχνα διαρκώς τρόπους να αντιμετωπίσω το κακό. Συζητώντας και ψάχνοντας κατέληξα να κάνω μιαν επιστολή στον τότε Υπουργό Βιομηχανίας Αναστάσιο Πεπονή. Ο Πεπονής ανταποκρίθηκε, αφού ο διευθυντής της ΔΕΗ, μ’ εντολή του, μου τηλεφώνησε και (με πολύ καλή διάθεση) μου πρότεινε να αναζητήσουμε λύσεις, και γιατί όχι, αν τις έχω βρει ήδη, να του τις προτείνω.

Του είπα:

1. Ένα κουβούκλιο που να σκεπάζει τον κεντρικό μηχανισμό απ’ όπου βγαίνει ο διαρκής ενοχλητικός έως αβάσταχτος θόρυβος.

2. Ελαχιστοποίηση της εντάσεως των εκτυφλωτικών λαμπτήρων και στροφή τους προς τον εσωτερικό χώρο.

3. Περίφραξη με τοίχο υψηλό όλου του χώρου με τα μηχανήματα κι ενδυνάμωση (κάλυψη) της περίφραξης αυτής από σειρές υψηλών δέντρων.

Την στιγμή εκείνη, αυτά είχα να προτείνω, και ο διευθυντής τα εύρισκε πράγματα εύκολα κι εφαρμόσιμα. Χαιρόταν δε που θα έχει να πει στον Υπουργό ότι έχουμε λύσεις.

Αλλοίμονο όμως. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε και ο επόμενος υπουργός, ο Ανδριανόπουλος, ήταν χωρίς αυτιά, μάτια, σκέψη. Πέτρα που δεν ακούει τίποτε, δεν νοιώθει τίποτε.

Οι κάτοικοι απελπισμένοι, άρχισαν να κάνουν δεντροφυτεύσεις γύρο από τα σπίτια τους. Τα δέντρα δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά, κάποια στιγμή θα έκαναν υποφερτή τη ζωή στον τόπο αυτό.

Αυτό συνέβη βεβαίως, αλλά το ΧΥΤ των 165 στρεμμάτων, επεκτεινόταν πέραν του χώρου που είχε αρχικώς απαλλοτριώσει. Πύργοι φυτρώναν διαρκώς μέσα στα κτήματά μας, πλάι στα σπίτια μας, κρατώντας παλαμάρια που τσιτσιρίζουν (άλλου είδους εκνευριστικός και βλαπτικότατος θόρυβος αυτός).

Ο ζωτικός μας χώρος πια είχε κυριευθεί: Η υγεία μας καταστράφηκε (οι άνθρωποι νέοι και μεγαλύτεροι πέθαιναν διαρκώς από καρκίνο), όσοι από τους κατοίκους μπορούσαν έφευγαν, κι όσοι είχαν λείψει, για να επιστρέψουν κάποια στιγμή, δεν επέστρεφαν. Η υγεία κατεστραμμένη, η αισθητική του τόπου μια ντροπή. Ναι, ντρεπόμασταν πια να πούμε στον άλλο «πάμε στο χωριό μου», διότι δεν ήταν πια «το χωριό μου» η κοιλάδα με τους οικισμούς της, τις στέρνες της, τα περιβόλια της, τους κήπους της, τα κτήματα με τις σοδειές… Ήταν μια ντροπή, που δεν έπεφτε πάνω σε αυτόν που την προκαλούσε, αλλά, πάνω σε αυτόν που την ανεχόταν.

Η υγεία κατεστραμμένη και διαρκώς κινδυνεύουσα, η αισθητική χαμένη, η αξία των σπιτιών μας και των κτημάτων μας στο μηδέν. Κανείς δεν αγόραζε σπίτια, κτήματα και περιβόλια πλάι σε πύργους και παλαμάρια φορτωμένα με θάνατο. Κανείς δεν ήθελε να κάνει παιδιά σ’ έναν τέτοιο τόπο. Η ζωή, που επιφανειακά υπήρχε, λόγω της εσχάτης ανάγκης να ζήσεις, ουσιαστικά δεν υπήρχε. Την πολεμούσε ο ακουστικός εχθρός, ο ορατός εχθρός της θέασης τεράτων, ο αόρατος μέγας εχθρός των παραγομένων σωματιδίων, που έκανε κι εμένα σήμερα να γυρίζω στα νοσοκομεία για θεραπεία.

Η ΔΕΗ που αποζημίωσε κάποτε 165 στρέμματα, είτε πρέπει να φύγει από εκεί, είτε πρέπει να αποζημιώσει, ό, τι βρίσκεται πλέον μέσα σε 1650 στρέμματα. Διότι κυρίευσε και κατέστρεψε όλη την κεντρική Ραΐνα. Πέραν τούτου, κτήματα και σπίτια δεν υπάρχουν μόνο μέσα στην κοιλάδα, αλλά και στις πλαγιές, ανάμεσα στους λόφους κάθε πλαγιάς, εκεί όπου έφτασε πλέον η ΔΕΗ.

Ένα παράδειγμα του τί σημαίνει πια ΔΕΗ για μας που κατοικούμε στην Ραΐνα* και πώς ζωντανεύει εδώ η λαϊκή παροιμία που λέει:

ΟΠΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ:

Ένα χιλιόμετρο πάνω από το σπίτι μου, ψηλά, στην ράχη, που είναι οροπέδιο με περιβόλια κι ονομάζεται λόγω του σχήματός της Τέμπλα, έχω (είτε είχα -κανείς δεν ξέρει πλέον αν έχει κάτι ή όχι-), ένα λιοστασάκι του ενός στρέμματος. Εκεί κατέφευγα όλα τούτα τα χρόνια, κι εκεί σκόπευα να κάνω ένα καλυβάκι, να μείνω, να ξεφύγω από την κόλαση. Αλλ’ αλλοίμονο. Ο αδερφός μου με τον οποίο συνορεύω εκεί κι έχει ένα λιοστάσι κάπου 8 στρεμμάτων, πήγε προ μηνών να γράψει το λιοστάσι του αυτό στον γιό του. Ξάφνου μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι αυτό που ήταν κτήμα μου και ήταν γραμμένο στ’ όνομά μου, ανήκει στην ΔΕΗ. «Κοίταξε και το κτηματολόγιο» μου είπε. Έτρεξα να δω το κτηματολόγιο. Το κτηματολόγιο με έχει ως ιδιοκτήτη, αλλ’ αντίς να συνορεύω με τον αδερφό μου (τον Φώτιο Υφαντή), συνορεύω με τη ΔΕΗ. Τί άραγε συμβαίνει; Υποψιάζομαι ότι ανάμεσα σε μένα και στον αδερφό μου, ερήμην ημών (όπως θα γινόταν στην εποχή του Σουλτάνου) η  ΔΕΗ έκαμε κατοχή και μάλιστα την παρουσιάζει και στο Εθνικό Κτηματολόγιο.

Φωτογραφία Εθνικού Κτηματολογίου: Το λιοστασάκι μου στο οροπέδιο της Τέμπλας (1 χιλιόμετρο μακράν της περιφραγμένης περιοχής του ΚΥΤ), καταχωρημένο ερήμην μου στην ιδιοκτησία της ΔΕΗ

Η ΔΕΗ, αγαπητέ φίλε, που κάποτε αγόρασε 165 στρέμματα, έχει αρπάξει όλη την περιοχή, κάνοντας κατοχή και σε ότι βρίσκεται χίλια μέτρα μακράν του ΧΥΤ.

______________

*Ραΐνα στα Ισπανικά σημαίνει «βασίλισσα». Στο μεταξύ, τρεις ή τέσσερις πόλεις της Ινδίας φέρουν το όνομα αυτό.

ΥΓ.: Κάποτε, σπανίως εύρισκες άνθρωπο να μιλήσεις γι’ αυτό το πρόβλημα και να το καταλάβει. Σήμερα, ευτυχώς, οι νεότεροι, συνειδητοποιώντας τον πολυπρόσωπο κίνδυνο, συνειδητοποιώντας το δικαίωμά τους να υπερασπίσουν τον ιερό ζωτικό τους χώρο (χώρο που τον έχει και τον υπερασπίζει έως θανάτου κάθε έμβιο ον), ξεκίνησαν (και μαζί μου) μια δράση, η οποία σ’ ένα κράτος δικαίου, (πέραν κάθε σουλτανισμού των εταιριών), ελπίζω πως θα έχει καλό αποτέλεσμα. Γιατί όπως λέγει κι ο Ευριπίδης: «Έξω από το δίκιο, κανένα καλό δε μπορεί να υπάρξει».

Φιλικά,

Γιάννης Υφαντής

www.yfantis.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ

Posted in ΑΡΘΡΑ, ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | Σχολιάστε

Ν.Φαρμάκης επίσκεψη στη Ραίνα

Επίσκεψη του περιφερειάρχη Ν.Φαρμάκη στην Ραίνα

Συνεντεύξεις για το έγκλημα της ΔΕΗ που συντελείται στην Ραίνα από το 1970

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το κλοφέν, ή διαφορετικά PCB’S, είναι τοξική ουσία μη πτητική

Κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων από την διαρροή επικίνδυνων υγρών των μετασχηματιστών της ΔΕΗ στη Ραϊνα Αγρινίου;

Τρίτη κατά σειράν έκρηξη στον υποσταθμό της ΔΕΗ στη Ραϊνα. Σοβαρά κρούσματα αναπνευστικού σε κατοίκους του χωριού 2 Μαϊου 2013

ΔΕΙΤΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Ισχυρή έκρηξη σε υποσταθμό της ΔΕΗ στή Ραϊνα Αγρινίου 15 Ιανουαρίου 2013

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ, ΤΟΠΙΚΑ | 2 Σχόλια

Συνεντεύξεις για το έγκλημα της ΔΕΗ που συντελείται στην Ραίνα από το 1970

Ν. Παπαναστάσης: Να δοθεί λύση με τον υποσταθμό της ΔΕΗ στις Ραΐνες Αγρινίου

Ο Αλεξανδρος Φωτόπουλος, κάτοικος στις Ραΐνες Αγρινίου για Κέντρο Υψηλής Τάσης πρώην ΔΕΗ (ΑΔΜΗΕ)

ΝΕΑ ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΙ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΣΤΑΘΜΟ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΗ ΡΑΙΝΑ 2013

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ 2013

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το κλοφέν, ή διαφορετικά PCB’S, είναι τοξική ουσία μη πτητική

Κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων από την διαρροή επικίνδυνων υγρών των μετασχηματιστών της ΔΕΗ στη Ραϊνα Αγρινίου;

Τρίτη κατά σειράν έκρηξη στον υποσταθμό της ΔΕΗ στη Ραϊνα. Σοβαρά κρούσματα αναπνευστικού σε κατοίκους του χωριού 2 Μαϊου 2013

ΔΕΙΤΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΤΥΧΗΜΑ

Ισχυρή έκρηξη σε υποσταθμό της ΔΕΗ στή Ραϊνα Αγρινίου 15 Ιανουαρίου 2013

Κ.Α.Π.Α.

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | Σχολιάστε

Η κ.α.π.α. σε συνεργασία με την νομικό κ. Αθανασία Γεωργοσοπούλου κερδίζει δύο ανακοπές κατά Eurobank και Alpha

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | Σχολιάστε

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | Σχολιάστε

Η κ.α.π.α. κερδίζει ανακοπή έναντι κατάσχεσης, για λογαριασμό συμπολίτη μας

Posted in ΑΚΤΙΒΙΣΜΟΣ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Κ.Α.Π.Α. | Σχολιάστε

Νίκη της κ.α.π.α. σε ανακοπή κατά της Δ.Ο.Υ.

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | Σχολιάστε

ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΝΟΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ | 1 σχόλιο

Να είστε εραστές, όχι ζευγάρι

null

Να είστε εραστές και όχι ζευγάρι.
Ζευγάρι είναι οι κάλτσες, τα παπούτσια, τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν το ένα χωρίς το άλλο.
Χαλάνε, φθείρονται, τρυπάνε…
Είναι αρκετή μια γρατσουνιά, μια τρυπούλα, μια μικρή φθορά στο ένα μέλος του ζευγαριού και το ζευγάρι χάλασε, έσπασε…

Ζευγάρι σημαίνει πως δεν μπορείς να υπάρξεις χωρίς το άλλο μέλος. Σημαίνει πως μπορείς ανά πάσα στιγμή να μείνεις μόνος, άχρηστος (με την έννοια της χρήσης), παρατημένος, γιατί απλά το άλλο μισό «αποφάσισε» να φθαρει. Γιατί ως μονάδα δεν θα μπορείς να υπάρξεις, δεν θα έχεις χρησιμότητα.

Να είστε εραστές…
Να θέλετε να δώσετε με πάθος στον άλλο, αλλά και ότι πάρετε να είναι με πάθος..
Να ερωτεύεστε κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Να μην έχετε ανάγκη ο ένας τον άλλο.
Κάθε συνάντηση να είναι συνάντηση προσφοράς και όχι ζήτησης. Γιατί είναι πραγματική απόλαυση όταν θέλουν και οι δύο να δώσουν με πάθος.

Να είστε εραστές της στιγμής, και όχι του «πάντα».
Γιατί το «πάντα» υπόσχεται, δεσμεύει, πιέζει.
Η στιγμή κρατάει όσο την κρατάμε. Και αν ξέρουμε πως ίσως δεν κρατήσει για πάντα, θα μπορέσουμε να την απολαύσουμε…

Γιατί η στιγμή ίσως να μην έχει αύριο, δεν σηκώνει αναβολή…
Και ίσως ζώντας τις στιγμές, να έρθει και το «για πάντα».
Και αν δεν έρθει το «για πάντα», θα έχεις ακόμα μια υπέροχη στιγμή να θυμάσαι…

Να μην ξεχνάτε να είστε εραστές…
Με τους ανθρώπους, με την δουλειά, με τις στιγμές, με την ζωή…
Ψυχολόγος κ Ευσταθίου….

_________________________

Να είστε εραστές, όχι ζευγάρι

Posted in ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ | Σχολιάστε